همانطور که می دانید خورشید یک ستاره است و تمامی ستاره گان بعد از آنکه می سوزند و نابود می شوند بصورت تیره و کدر در می آیند و سپس بصورت یک سیاهچاله در می آیند.

 

خورشید ما ۵ میلیارد سال عمر دارد و دانشمندان می گویند که تا ۶/۷میلیارد سال بعد نیز مواد کافی را برای سوزاندن دارد و به عمر خود ادامه خواهد داد.در مرحله بعد از سوختن و نابود شدن هیدروژن خورشید هیلیوم را می سوزاند و در این مرحله بصورت یک غول قرمز در می آید.و جاذبه آن تمامی سیارات اطراف را بطرف خود می کشد و بعد از این مرحله خورشید کم کم کدر و تیره می شود و بعدا بصورت سیاهچاله در می آید.

مراحل مرگ خورشید و تمامی ستاره گان تفریبا مشابه است.در قرآن کریم نیز در آیات متعددی به این مراحل اشاره شده است که با اشاره به تصاویر به آنها تطابق می دهیم

مثلا در سوره التکویر آیه اول نوشته شده است:

آنگاه که خورشید به هم درپیچد

و در سوره انبیا آیه ۱۰۴نوشته شده است که

در آن روز که آسمان را چون طوماری در هم می پیچیم هماگونه که آفرینش را آغازکردیم آنرا باز می گردانیم. این وعده ای است که بر ماست و قطعا آنرا انجام می دهیم

تصویر زیر مربوط به یک ستاره است که پس از مردن به شکل یک سیاهچاله در آمده است که دقیقا با دو آیه بالا تطابق دارد:

همچنین در سوره الرحمن آیه ۳۷ نوشته شده است که هنگامی که آسمان از هم پاشیده شود و مانند رنگ سرخی رز(گلگون) درآید(دربرخی از ترجمه ها چرم گلگون نوشته شده) تصویر زیر مربوط به مرگ یک ستاره در سحاب چشم گربه(Cat’s Eye Nebula) است.که بعد از نابودی کامل به یک سیاهچاله تبدیل می شود.

در آیه دوم از سوره التکویر نوشته شده است که:و آنگه که ستارگان همى‏تیره شوند

که همانطوری که در بالا ذکر شده است تیره و کدر شدن یکی دیگر از مراحل مرگ ستاره گان است و بعد از مرگ ستاره بصورت تیره و کدر در می آید و به یک سیاهچاله تبدیل می شود که در مورد شکل ستاره بالا مرحله بعدی مرگ این ستاره به شکل زیر است که دریافت شده است

 

در این نوشته قصد داریم به برسی چندین آیه درباره ارتباط قران وفیزیک را بیان کنیم،در ابتدا به خود ایه اشاراتی خواهیم داشت سپس مفهوم علمی آن را برسی خواهیم نمود.برای مشاهده نوشته کامل بروی تیتر آن کلیک کنید.

 

۱-زوجیت اشیا

همانطور که می دانید همه مولکول های اشیا دارای دو قطب منفی و مثبت هستند،مثلا اتم ها دارای پروتون و نترون و الکترون هستند که هر کدام بار مثبت و منفی خود را دارند.

وَالَّذِی خَلَقَ الْأَزْوَاجَ کُلَّهَا وَجَعَلَ لَکُم مِّنَ الْفُلْکِ وَالْأَنْعَامِ مَا تَرْکَبُونَ ﴿ الذاریات۱۲﴾ و همان کسى کهجفتها را یکسره آفرید و براى شما از کشتیها و دامها [وسیله‏اى که] سوار شوید قرار داد.

۲-قانون ترمودینامیک

بر اساس قوانین ترمودینامیک جهان و اشیا با افزایش آنتروپی رو به  سوی نابودی و اذمحلال هستند.

 و با خدا معبودى دیگر مخوان خدایى جز او نیست جز ذات او همه چیز نابودشونده است فرمان از آن اوست و به سوى او بازگردانیده مى‏شوید(القصص ۸۸)

۳-نظریه ریسمان و تنیدگی کوانتمی

بر اساس نظریه ریسمان ها جهان ما از یازده بعد تشکیل شده که ما در بعد ۴هستیم.و هفت بعد دیگر نیز وجود دارد که ما هنوز به آنها دسترسی نداریم.این ابعاد بصورت تارهایی در هم تنیده هستند و مرتعش می شوند.

وَالسَّمَاء ذَاتِ الْحُبُکِ ﴿الذاریات۷﴾إِنَّکُمْ لَفِی قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ ﴿۸﴾سوگند به آسمان مشبک ﴿۷﴾ که شما در گفتاری مختلف و گوناگون هستید.

همانطور که می دانید بر اساس نظریه جهان های موازی ممکن است بی نهایت جهان دیگر به موازات جهان های ما در هستی وجود داشته باشد که به صورت حباب هایی در حال حرکت هستند.

 

و حتی گاهی با هم برخورد و ادغام می شوند،دانشمندان می گویند یکی از راهای محتمل ارتباط این جهان ها با هم کرمچاله ها هستند.

بر اساس تعدادی از نظریه ها نیز مقداری از تکینگ یا ماده جهان ما در هنگام انفجار بزرگ یا بیگ بنگ از یک جهان مرده دیگر توسط یک کرمچاله به جهان ما منتقل شد.کرمچاله ها نوعی شکاف در بعد فضا و زمان هستند که می توانند بعنوان پلی بین دو جهان موازی عمل بکنند.در نتیجه می توانند پلی بین ما و دنیاهای دیگر نیز باشند.

علاوه بر این نظریه هایی نیز وجود دارند که می گویند وقتی جسمی به درون یک سیاهچاله سقوط می کند از طریق یک کرمچاله به یک جهان دیگر منتقل می شود.

در سوره النبا آیه ۱۹درباره شرح احوال قیامت نوشته شده است:

و آسمان گشوده می‏شود، و به صورت درهای متعددی در می‏آید(۱۹) و کوهها روان کرده شود و چون سرابى باشد(۲۰)

این آیه دقیقا می تواند به روزی که قرار باشد زمین یا جهان ما نابود شود،و یا حتی انسان ها به یک جهان موازی دیگر که بهشت و جهنم در آن وجود دارند منتقل شوند صدق کند،زیرا برای انتقال انسان ها به یک جهان دیگر باید یک مسیر کرمچاله مانند باز شود،علاوه بر این سیاهچاله و کرمچاله هر دو شکاف ها و درهایی در آسمان هستند،زیرا بعد فضا و زمان در آنها وجود نداد و بعنوان شکاف عمل می کنند،در صورتی هم که باز شوند بر معنی این آیه دلالت می کند.آیه ۲۰ نیز به زیبایی مفهموم آیه ۱۹ را تایید می کند زیرا در صورتی که قرار باشد زمین داخل یک سیاهچاله یا کرمچاله قرار گیرد،شکل ابعاد  و شکل فیزیکی اشیا تغیر می کند،که قرآن کریم در این آیه از کوهها که بزرگترین اشیا روی زمین است یاد کرده است یاد کرده است که به صورتی دو بعدی در می آیند.

 

ایده این پست توسط یکی از هموطنان محترم ارائه شده است،با تشکر و آرزوی موفقیت برای ایشان،از بقیه خوانندگان وبلاگ نیز تقاضا می شود اگر چنان که ایده ای دارید یا مطلبی از رموز قرآن را کشف کردید آن را با نام خودتان منعکس کنید تا با نام خودتان منتشر شود.

 

همانطور که میدانید و قبلا به آن پرداخته ایم یکی از سناریو های روز قیامت و نابودی زمین و منظومه شمسی سیاهچاله شدن خورشید و یا ورود یک سیاهچاله به داخل منظومه شمسی است،که البته دانشمندان سناریو اول را به دلیل وزن متوسط خورشید رد کرده اند،ولی در باره سناریو دوم فعلا زمین در جای منحصر به فردی قرار دارد ولی اگر قرار باشد که نابود بشود،ورود یک سیاهچاله به درون منظومه شمسی توسط آفریدگار جهان کار مشکل و دشواری نخواهد بود.

زمانی که یک سیاهچاله بخواهد ستاره ای را ببلعد و ستاره وارد افق رویداد سیاهچاله بشود سیاهچاله به یک باره آن را نمی بلعد بلکه بلعیدن ستاره بصورتی خطی خواهد بود،نتیجه این خواهد شد که در طی یک فرآیند ستاره و سیاهچاله با سرعت بسیار بالا به دور هم خواهند چرخید و سیاهچاله مواد ستاره را به طرف خود خواهد کشید،ولی از آنجایی که سیاهچاله نمی تواند تمامی مواد ستاره را را یک جا ببلعد در ناحیه مرکزی سیاهچاله مواد بصورت یک دیسک و حلقه در می آیند تا به تدریج داخل سیاهچاله بشوند و شکل آن بصورت زیر است.

در سوره التکوریر نوشته شده است:

إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ ﴿۱﴾ وَإِذَا النُّجُومُ انکَدَرَتْ ﴿۲﴾ در آن هنگام که خورشید درهم پیچیده شود. در آن هنگام که ستارگان بیفروغ شوند.

نکته جالبی که این هموطن گرامی اشاره کرد این بود که معنی واژه "کُوِّرَتْ"علاوه بر در هم پیچیده شدن به معنی پیچیده شدن عمامه[*] نیز هست،حال اگر به شکل بالا نگاه کنید اطراف سیاهچاله حالت و شکلی دقیقا مانند پیچیده شدن عمامه را نیز دارد.در ادامه نیز در آیه دوم بر طبق اشاره قرآن هر ستاره یا چیزی که به داخل سیاهچاله بیفتند و داخل آن کشیده شود مثل آن تاریک و سیاه می شود.در پایان نیز باید گفت خورشید نوعی می تواند همه ستارگان را در تمثیل قرآن که به درون سیاهچاله می افتند رهبری کند،ولی در آینده شاید میلیون ها و میلیاردها سال بعد این سناریو برای نابودی خورشید و زمین نیز دور از ذهن نیست زیرا هیچ یک از سخنان قرآن اشتباه نیست و همه سخنان قرآن دقیق و سنجیده است.

 

در میان اجسام عجیب و غریبی که در کیهان وجود دارند هچ کدام به اندازه سیاهچاله ها مرموز نیستند سیاهچاله ها بر خلاف اسمشان سیاه چاله نیستند بلکه یک ستاره ابر پر مانند مرده هستند که همه چیز حتی نور را به سمت خود می کشند.

واژه سیاهچاله در تا سال 1967 ناشناخته بود اما 200 سال قبل یک دانشمند فرانسوی به نام پیر لاپلاس در باره ستاره های تاریکی که نور نمی تواند از آنها بگریزد نظریه ای ارائه داده بود در 1915 انشتینگ وجود آنها را از معادلات نسبیت 
عالم فرض کرده بود.امروز تصور می شود که صدها میلیارد از سیاه چاله ها در مرکز کهکشان ها جای دارند.

برخی از سیاهچاله های قدرتمند می توانند جرمی یک میلیون تا صد میلیارد برابر خورشید داشته باشندحتی قوی ترین تلسکوپ ها هم قادر به دیدن سیاهچاله ها نیستند چون نور از آنها عبور نمی کند.

یک سیاهچاله وقتی بوجود می آید یک ستاره همه سوخت خود را مصرف کرده در خود فرو بریزد این ستاره به چاله ای تبدیل می شود که چگالی بسیار بالا حجم بی نهایت و میدان مغناطیسی بسیار قوی داشته باشد.

در سوره واقعه آیات 75 تا 76 نوشته شده است که:سوگند می خورم به جایگاه مقرر ستارگان و زمان طلوع و غروب آنها و اگر بدانی این سوگندی است بزرگ زیرا خداوند از این سر بزرگ آگاه است

جان ویلر فیزیک دان آمریکایی در سال 1969 برای نخستین بار واژه سیاهچاله را به کار برد سالها بعد معلوم شد ستارگانی وجود دارند که نور آنها به زمین نمی رسد زیرا نور آنها توسط سیاهچاله ها بلعیده می شود. در مورد بوجود آمدن سیاهچاله ها مثلا سیاره ای با سه برابر حجم خورشید با سوختن کامل و انفجار به سیاهچاله ای با قطر 20 کیلومتر تبدیل می شود که دیده نمی شود و فقط نیروی مکش ترسناکی دارند.

در سوره مرسلات آیات 5 و6 نوشته شده است که آن روز که وعده حق فرا رسد همان روزی است که ستاره گان تیره و تار و محو می شوند. تصویر مربوط به ستاره ای که در حال تیره و تار شدن است. 

همچنین در سوره الرحمن آیه ۳۷ نوشته شده است که هنگامی که آسمان از هم پاشیده شود و مانند رنگ سرخی رز(گلگون) درآید(دربرخی از ترجمه ها چرم گلگون نوشته شده)تصویر زیر مربوط به مرگ یک ستاره در سحاب چشم گربه(Cat’s Eye Nebula) است.که بعد از نابودی کامل به یک سیاهچاله تبدیل می شود. 

بعد از نابودی ستاره گانی که جرم بسیار زیادی دارند خمیدگی بسیار بزرگی در فضا ایجاد می شود که حفره ای در آن وجود دارد که همه چیز و حتی نور را به خود جذب می کند در سوره طارق آیه 1-3 نوشته شده است که:

سوگند به آسمان شبگرد و تو چه دانی که اختر شبگرد چیست؟ آن اختر فروزانی است که نورش فرو می رود.

همچنین سیاهچاله ها قادرند سایر ستاره ها که بارها از از خود بزرگترند را در خود ببلعند و در خود جذب کنند.که در سوره نجم آیه اول قرآن اشاره می شود که قسم به ستاره وقتی که می افتد(فرو می افتد) که ترسیم دقیقی از کشیده شدن ستاره به چاله فضایی است زیرا در فضا که همه چیز معلق است امکان افتادن ستاره وجود ندارد در اینجا تعداد از تصاویر ترسیم شده در مورد افتادن ستاره به سیاهچاله قرار داده شده است.